อเลสซานโดร โวลตา เป็นนักฟิสิกส์ชาวลอมบาร์ดี ผู้ซึ่งคิดค้นแบตเตอรี่ (เซลล์ไฟฟ้าเคมี) ขึ้นมาใน ค.ศ. 1800 เขาเกิดในปี ค.ศ. 1745 ที่ประเทศอิตาลี เมื่อเติบโตขึ้นเขาได้รับการศึกษาจน จบปริญญาตรี และไปเป็นครูสอนวิชาฟิสิกส์ที่โรงเรียนไฮสคูลแห่งหนึ่งในเมือง โคโม ซึ่งเขาเกิดและเติบโตที่นี่
ในปี ค.ศ. 1775 เขาได้ประดิษฐ์เครื่องประจุไฟฟ้าสถิตขนาดเล็ก ๆ เรียกว่า อิเล็กโทรฟอรัส เพื่อศึกษาทดลองต่อไป หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ประดิษฐ์เครื่อง มือสำหรับเก็บประจุไฟฟ้าขึ้นมา และเขาให้ชื่อว่า “คาพาซิเตอร์” (Capacitor)
ในปี ค.ศ. 1788 โวลตาได้ประดิษฐ์เครื่องกำเนิดไฟฟ้าชื่อว่า โวลตาอิคไพล์ (Voltaic Pile) หรือที่รู้จักกันดีในชื่อของ แบตเตอรี่ไฟฟ้า (Battery) ซึ่งถือได้ว่าเป็นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าชนิดแรกของโลกที่เกิดจากปฏิกิริยาทาง เคมีโดยแบตเตอรี่ ของโวลตาใช้แผ่นทองแดงวางเป็นแผ่นแรก ต่อด้วยกระดาษชุบกรดเกลือ หรือกรดกำมะถัน ต่อจากนั่นใช้แผ่นสังกะสีและกระดาษชุบกรดเกลือ หรือกรดกำมะถัน ซ้อนสลับกันเช่นนี้เรื่อยไปประมาณ 100 แผ่น จนถึงแผ่นสังกะสีเป็นแผ่นสุดท้าย ต่อจากนั้นใช้ลวดเส้นหนึ่ง ปลายข้างหนึ่งงอกับแผ่นทองแดงแผ่นแรกส่วนอีกข้างหนึ่งต่อเข้ากับแผ่นสังกะสี แผ่นสุดท้าย ด้วยวิธีการเช่นนี้จะทำให้ลวดเส้นดังกล่าวมีกระแสไฟฟ้าไหลอยู่ตลอด ซึ่งนี้เองที่เป็นจุดเริ่มต้นของ โวลตา และเขายังได้รับการดำรงตำแหน่งต่างๆ มากมาย จนมีชื่อเสียงในยุคนั้น
ในปี ค.ศ. 1819 โวลตาได้ลาออกจากทุกตำแหน่งหน้าที่ เพราะเขาอายุมากแล้วต้องการจะพักผ่อน โวลตาเสียชีวิตในวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1827 ที่เมืองโคโม ประเทศอิตาลี จากการค้นพบเครื่องกำเนิดไฟฟ้า และบุกเบิกงานด้านไฟฟ้าให้มีความเจริญก้าวหน้า มากขึ้น ต่อมาในปี ค.ศ. 1881 ภายหลังจากที่โวลตาเสียชีวิตไปแล้ว 54 ปี ทางสภาไฟฟ้านานาชาติ (The International Electrical Congress) ได้มีมติในที่ประชุมว่าให้ตั้งชื่อหน่วยวัดแรงเคลื่อนไฟ ฟ้า เป็นโวลท์ (Volt) เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้แก่โวต้า แต่นั้นเป็นต้นมา